Ο ερχομός ενός παιδιού σημαίνει την έναρξη μιας καινούργιας φάσης στη ζωή κάθε γυναίκας. Κατ’ αρχάς, με την πάροδο των μηνών, το ίδιο της το σώμα αλλάζει: η περίοδός της σταματάει, η κοιλιά της πρήζεται, τα στήθη της διογκώνονται, αισθάνεται πόνους στη μέση, βλέπει το βάρος της να αυξάνεται, νιώθει λιγότερο ευκίνητη και συχνά υποφέρει από εμετούς, ζαλάδες, νευρικότητα και συναισθηματικές μεταπτώσεις. Όλες αυτές οι μεταβολές, σωματικές και ψυχικές, φυσιολογικά την οδηγούν στο να ελαττώσει τη σεξουαλική της έκφραση και επιθυμία, αφού συνήθως αισθάνεται ότι δεν είναι πλέον επιθυμητή από το σύντροφό της. Πέρα, όμως, από την απόρριψη, υπάρχει και η δεδομένη συστολή και ο φόβος μήπως προκαλέσουν κάποια σωματική βλάβη στο έμβρυο που κυοφορούν, τα οποία τις οδηγούν στο να αναπτύξουν μια έντονη δυσαρέσκεια, ακόμη και άρνηση για σεξουαλική επαφή. Μπορεί, όμως, η ερωτική πράξη να οδηγήσει σε αποβολή; Η απάντηση είναι «όχι», αφού το σεξ δεν προκαλεί επιπλοκές σε μια εγκυμοσύνη που εξελίσσεται φυσιολογικά –αντίθετα, μάλιστα, λειτουργεί χαλαρωτικά για το ζευγάρι, προσφέροντάς του ψυχική ηρεμία– ούτε μπορεί να επιφέρει κάποιον τραυματισμό στο έμβρυο, αφού αυτό παραμένει καλά προστατευμένο μέσα στη μήτρα και τον αμνιακό σάκο.

Πέρα απ’ αυτό, όμως, υπάρχουν και οι έγκυες που αντιμετωπίζουν με αρνητικό τρόπο, ακόμη και με ενοχές, τις σεξουαλικές επαφές, θεωρώντας πως δεν είναι «φυσιολογικό» για μια μέλλουσα μητέρα να έχει επιθυμία για σεξ. Και η αλήθεια είναι πως πράγματι οι ορμονικές μεταβολές που παρατηρούνται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να συντελέσουν στην ελάττωση της ερωτικής επιθυμίας της γυναίκας. Παράλληλα, όμως, είναι πολλές οι έγκυες που διατηρούν έντονη τη σεξουαλικότητά τους και κατά τη διάρκεια αυτών των εννιά μηνών ή που ακόμη βλέπουν τη σεξουαλική τους διάθεση να αυξάνεται.

Το δεδομένο, φυσικά, παραμένει πως τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες έχουν αρκετό άγχος και αναπτύσσουν προβληματισμούς γύρω από την ύπαρξη σεξουαλικής ζωής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Για έναν άντρα, η σεξουαλική διάθεση την περίοδο αυτή μπορεί να αυξάνεται ή να μειώνεται. Κάποιοι, για παράδειγμα, δεν βλέπουν με αρνητικό τρόπο τις αλλαγές του γυναικείου σώματος και έτσι νιώθουν πιο κοντά στις συντρόφους τους. Άλλοι, όμως, μπορεί να νιώθουν «πεσμένοι» λόγω του άγχους που έχουν για την υγεία του εμβρύου και της μητέρας, αλλά και για την επερχόμενη πατρότητα που τους είναι κάτι τελείως άγνωστο.

Συμπερασματικά, είναι σημαντικό για μια γυναίκα να αποδεχθεί τις σωματικές και ψυχολογικές μεταβολές που της συμβαίνουν τους εννιά μήνες που θα είναι έγκυος και αυτό θα το κάνει πάντα με τη βοήθεια του συντρόφου της. Στα μάτια του, το σώμα της μπορεί να γίνει ακόμη πιο ερωτικό, αφού πλέον το αντιλαμβάνεται κάτω από ένα μανδύα ζεστασιάς και τρυφερότητας. Γι’ αυτό και πρέπει να φροντίσει να της δείχνει το ερωτικό του ενδιαφέρον και να τη διαβεβαιώνει ότι ακόμη την επιθυμεί το ίδιο, συνεχίζοντας να επιδιώκει τις σεξουαλικές τους επαφές, χωρίς φόβο και αναστολές.