Μπορεί ο χρόνος της να είναι ελάχιστος, αλλά οι έρευνες δείχνουν ότι η ψυχολογική κατάσταση της εργαζόμενης μητέρας είναι καλύτερη από αυτήν της μητέρας που δεν εργάζεται. Κι αυτό γιατί οι εργαζόμενες μητέρες:

- Νιώθουν τη χαρά της δημιουργίας και σε επαγγελματικό επίπεδο.

- Κερδίζουν χρήματα που τις καθιστούν ανεξάρτητες.

- Δεν έχουν στο μυαλό τους μόνο τις δουλειές του σπιτιού και τα παιδιά.

- Εντάσσονται καλύτερα στην κοινωνία.

- Έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Οι γνώμες των ειδικών, βέβαια, ως συνήθως διίστανται: άλλοτε αποδίδουν κάθε πρόβλημα των παιδιών –από τις μαθησιακές δυσκολίες έως την παραβατική συμπεριφορά– στη μερική απουσία της μητέρας από το σπίτι. Άλλοτε, πάλι, η εργασία αυτή καθαυτή απενοχοποιείται, αφού γίνεται λόγος για τη σημασία του «ποιοτικού χρόνου». Το συμπέρασμα είναι ότι οι απόψεις αλλάζουν σύμφωνα με τις εξελίξεις στις ανάγκες της κοινωνίας και όχι πάντα με γνώμονα το ίδιο το παιδί.

Συγκεκριμένα, μια νέα στατιστική έρευνα που έγινε στην Αυστραλία, σε 4.500 παιδιά προσχολικής ηλικίας, δείχνει ότι τα παιδιά των οποίων η μητέρα εργάζεται με μειωμένο ωράριο είναι πιο υγιή, σε σύγκριση με εκείνα των οποίων η μητέρα εργάζεται με πλήρες ωράριο. Οι ερευνητές, ωστόσο, δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί δεν ισχύει το ίδιο στις περιπτώσεις που η μητέρα ασχολείται αποκλειστικά με την ανατροφή των παιδιών και τη φροντίδα του σπιτιού.

Στη χώρα μας, σύμφωνα με έρευνα της Eurostat, η εργαζόμενη μητέρα δεν έχει τη βοήθεια που πρέπει από το σύζυγο. Η απόδειξη; Μόνο το 3% των Ελλήνων βοηθά το έτερον ήμισυ στην καθαριότητα του σπιτιού –το χαμηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε., μαζί με τους Ισπανούς. Αντίθετα, οι πιο πρόθυμοι είναι οι Λουξεμβούργιοι (17%), ενώ καλές επιδόσεις έχουν οι Ιταλοί, οι Γάλλοι (από 11%) και οι Κύπριοι (10%). Οι Έλληνες, δε, είναι τελευταίοι και στη μαγειρική, αφού μόνο το 3% των ανδρών μπαίνει στην κουζίνα, έναντι 5% των Ισπανών, αλλά και 25% των Λουξεμβούργιων, 18% των Γερμανών και 17% των Γάλλων, οι οποίοι αποδεικνύονται και οι πλέον δραστήριοι.