Βιολογικά το σεξ είναι ο γρηγορότερος τρόπος για να ηρεμήσει το νευρικό μας σύστημα και είναι η μεγαλύτερη ανακούφιση από το άγχος! Έτσι είναι λογικό στην εποχή που ζούμε και με αυτά που βιώνουμε να το αναζητούμε. Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να επιλέγουμε να κάνουμε κακό σεξ, με συντρόφους που δεν μας ικανοποιούν από το να επιλέγουμε να απέχουμε μέχρι να βρεθεί κάποιος/α που θα μας ευχαριστήσει στο κρεβάτι;
Υπάρχουν άτομα που ταυτίζονται με τις συγκινήσεις και τις σωματικές εμπειρίες τους. Όταν διεγείρονται συγκινησιακά χάνουν εύκολα την αντίληψη τους και δεν λειτουργούν με την λογική. Ένα τέτοιο άτομο ψάχνει την επαφή για να καλύψει μια υποκείμενη αίσθηση μοναξιάς και/ή απομόνωσης. Έτσι θα έκανε σεξ για να βιώσει την επαφή και ας μην ήταν ικανοποιητική από φόβο να μην βιώσει το συναίσθημα της μοναξιάς.
Επίσης τα άτομα που δυσκολεύονται να νιώσουν και να διακρίνουν τις δικές τους ανάγκες δεν μπορούν να τις διαχωρίσουν από τις ανάγκες των άλλων. Ένα τέτοιο άτομο μπορεί να μπει σε αυτή τη διαδικασία για να ικανοποιήσει την ανάγκη του άλλου, προσπαθώντας να καλύψει την δική του ανάγκη για επαφή και σύνδεση. Καθώς δεν μπορούν να διακρίνουν ανάμεσα στο τι τους αρέσει και τι δεν τους αρέσει αυτή η διαδικασία θα αφήσει το άτομο ανικανοποίητο και θα προκαλέσει συναισθήματα κατάθλιψης και παραίτησης.
Τέλος κάποιοι άνθρωποι λειτουργούν με τη λογική ότι «η αγάπη είναι στην πραγματικότητα σεξουαλική ανάγκη» . Δεν διαχωρίζουν ούτε συνδέουν τα συναισθήματα της αγάπης και της σεξουαλικότητας και τους είναι δύσκολο να κάνουν φιλικές σχέσεις στις οποίες δεν θα υποβόσκει το σεξουαλικό στοιχείο. Αυτά τα άτομα θα ψάξουν για σεξουαλικές σχέσεις, έστω και μη ικανοποιητικές, γιατί έτσι βιώνουν το συναίσθημα της αγάπης.
Τελικά όταν διψάμε για νερό, από φόβο να μην πεθάνουμε θα πιούμε κι ένα ποτήρι ξύδι ακόμα κι αν ξέρουμε ότι μπορεί να μας κάνει και κακό αντί να περιμένουμε πότε θα μπορέσουμε να βρούμε καθαρό νερό για να ξεδιψάσουμε αληθινά. Υπάρχει όμως ένα βαθύτερο αίτιο που οδηγεί σε αυτή την συμπεριφορά μερικών ανθρώπων.

Συνεχόμενη φθορά
Το να συνεχίζουμε μια σύνδεση, όπως το σεξ, με έναν άνθρωπο ενώ δεν μας καλύπτει πηγάζει από κάποιες τραυματικές καταστάσεις που έχουν «γραφτεί» μέσα μας (σωματικά και συναισθηματικά) που μας έχουν προξενήσει πόνο και φόβο.
Μπορούμε να αισθανθούμε αυτό το τραύμα σαν μια αίσθηση ανησυχίας ή επικείμενης καταστροφής που διέπουν ό, τι κάνουμε, ή ως μια αίσθηση αποξένωσης, και έλλειψης νοήματος στη ζωή μας, ή ακόμα και ως φόβο της οικειότητας και της δέσμευσης στις σχέσεις μας. Παρά το γεγονός ότι μπορεί να ρίχνουμε μόνο μία γρήγορη ματιά σε αυτή την κρυμμένη πληγή σε μια προσωπική κρίση, αυτό φάντασμα συνεχίζει να πλανάται πάνω μας ακατάπαυστα. Προσπαθώντας να φύγουμε από αυτό το τραύμα, ρίχνουμε τους εαυτούς μας απεγνωσμένα σε εθισμούς όλων των ειδών - από το σεξ, τον ρομαντισμό, και τα φάρμακα μέχρι τον πλούτο, τη δύναμη, και τη βία. Οικοδομούμε μία ψεύτικη ζωή που ξέρουμε βαθιά μέσα μας ότι κάποια στιγμή θα καταρρεύσει.
Όλοι έχουμε ένα ψευδή πυρήνα που έχει δημιουργηθεί από ένα τραύμα. Σε αυτήν την παράβαση το άτομο δεν αντιμετωπίστηκε ως μεμονωμένη, μοναδική ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά ως αντικείμενο από το υποστηρικτικό περιβάλλον του (γονείς, φίλοι, κοινωνία κτλ). Όταν μας συνέβη ήταν θέμα ζωής και θανάτου έτσι ασυνείδητα δεν θέλουμε να μπούμε μέσα σε αυτό. Έτσι φτιάχνουμε τα «κουστούμια» του καθημερινού ψεύτικου εαυτού μας που μας προστατεύει. Είναι οι ποιότητες του χαρακτήρα μας με τις οποίες βγαίνουμε προς τα έξω για να συναντήσουμε τον κόσμο. Αυτές οι ποιότητες είναι κομμάτι του χαρακτήρα μας απλά δεν έρχονται από το σωστό σημείο. Μία από αυτές είναι και το να είσαι πολύ σεξουαλικά ενεργός. Όλα αυτά τα κομμάτια τα χρησιμοποιούμε για να μην νιώθουμε τον πυρήνα όμως τελικά είναι αυτές που μας οδηγούν να επιβεβαιώσουμε το σενάριο μας.
Αυτό το παραμύθι μας κάνει να κάνουμε τις επιλογές που κάνουμε. Άρα κάνοντας κακό σεξ τελικά καταλήγουμε στο να επιβεβαιώσουμε το εκάστοτε σενάριο μας υποσυνείδητα (π.χ. ότι δεν αξίζει να αγαπηθούμε, ότι δεν είμαστε σημαντικοί).

Μαθήματα αντίστασης
Ο τρόπος να το αλλάξουμε είναι να το παρατηρήσουμε και να το αποδομήσουμε. Έτσι θα πλησιάσουμε περισσότερο την ουσία του εαυτού μας και θα χρησιμοποιήσουμε τις δεξιότητες μας σαν σωστά εργαλεία που θα μας οδηγήσουν σε αυτό που πραγματικά θέλουμε αλλά φοβόμαστε να κυνηγήσουμε.
Όπως και να προσκαλέστηκε αυτός ο τραυματισμός, είναι μία ρωγμή ένα ράγισμα στον τρόπο που βιώνουμε την ύπαρξή μας. Σε ψυχολογικό επίπεδο, η σύνδεση μας στο βαθύτερο εαυτό μας έχει τραυματιστεί. Όταν δεν έχεις καλή αίσθηση του εγώ σου δεν έχεις και καλή σχέση με το σώμα σου άρα και με την σεξουαλικότητα σου. Πριν βρεθείτε λοιπόν με ένα άτομο στο κρεβάτι για μία ακόμα βραδιά απογοητευτικού σεξ παρατηρήστε τον εαυτό σας πως συμπεριφέρεται και ρωτήστε τον τι πραγματικά έχετε ανάγκη και τι θα πάρετε από αυτή την κατάσταση γιατί εάν χρησιμοποιούμε συνέχεια το σεξ για να ικανοποιήσουμε τις λάθος ανάγκες τότε είναι λογικό κάποια στιγμή να μας απογοητεύσει.